ව්‍යවස්ථාව විහිළුවක් වීම

රටේ නීති හදන තැන නැතහොත් ව්‍යවස්ථාදායකය වන අපේ පාර්ලිමේන්තුවට පත්වන සෑම මන්ත්‍රීවරයෙක්ම සිදුකළ යුතු අනිවාර්ය දිවුරුම නැතහොත් ප්‍රතිඥාව වන්නේ මෙරට උත්‍තරීතර නීතිය වූ ද සියළු නීතීන්ගේ මූලය වන්නාවූ ද ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව  ආරක්ෂා කොට අනුගමනය කරනා බවට යැයි එකී ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ  63 වන ව්‍යවස්ථාව මගින් දක්වා සිටියි.මෙයට සමාන ප්‍රතිඥාවක් වන 4 වන උපලේඛනයේ දැක්වෙන අතර ඒ අනුව දිවුරුම හෝ  ප්‍රතිඥාව දී මෙන් පසුව පමණක් ජනාධිපතිවරයා, අග්‍රාමාත්‍රවරයා හා ඇමති මණ්ඩලය විසින් වැඩ භාරගැනීම සිදුකළ හැකි බැව් 53 වන  ව්‍යවස්ථාවේ දැක්වේ.

එනමුත් එසේ දිවුරුම් දී පැමිණි මෙරට සෑම පාලකයෙකු පාහේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව දුටුවේ තමාගේ ගමනට හරස්ව සිටින හතුරෙකු ලෙසය.

 මෙරට මුල් පුටුවට පැමිණි තාත්තලා, පුතාලා, අම්මලා, දුවලා පමණක් නොව අන්කල්ලාද තමාගේ අත්තනෝමතික අභිලාෂයන්ට  ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ ප්‍රතිපාදනයන් හරස් වූ විට ඒ මඟ හැරීම සඳහා කූට,කට්ට කෛරාටික උපක්‍රමයන් භාවිතා කරන ලදී.නමුත් 2015 බලයට පැමිණි මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා 2019 දී ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව කඩකරනු ලැබුවේ මරි මෝඩ අන්දමිනි.එයට විරුද්ධව 19  වන ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සංශෝධනය  ඔස්සේ පුරවැසියන්ට හිමිවූ අයිතිය යටතේ ලංකාවේ පළමු වතාවට බලයේ සිටින ජනාධිපතිවරයෙකුගේ ක්‍රියාවකට එරෙහිව අභියෝග කළ  ඒ සුවිශේෂී නඩුවේ දී ගරු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ හත්කට්ටුවේ  ඒකමතික තීරණයෙන් කියවෙන්නේ ජනාධිපතිවරයාගේ මෙම අත්තනෝමතික ක්‍රියාව පැහැදිලිවම තමා විසින් සුරැකීමට දිවුරුම් දෙනු ලැබූ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව නිර්දය ලෙස උල්ලංඝණය කිරීමක් බවයි.ඉතින් එවැනි තීරණයක් ලැබූ පසු හෘදය සාක්ෂියක් ඇත්තාවූ ලැජ්ජාවක්,බයක් ඇත්තෙකු වූවානම් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා ඉල්ලා අස්විය යුතුව තිබුණි. ‘අත්හැරීම’ යන්න තමාගේ දර්ශණය යැයි  ජනාධිපතිකම ලැබුණු මුල්කාලයේ  පම්පෝරි ගැසු ආකාරයට මෙය ඔහුට අපහසු වන්නට නොහැකිය.

කෙසේ වුවත් මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා සිදුකළ නරකම ක්‍රියාව ලෙස මම නම් දකින්නේ රෝයල් පාක් මිනීමැරුම් නඩුවේ දී අභියාචනාධිකරණය හා ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය යන මෙරට ඉහළ අධිකරණ ඉදිරියේ බලවත් ලෙස සලකා බලා වැරදිකරු ලෙස තීරණය කර මරණීය දණ්ඩනය නියම වූ පුද්ගලයාට පූර්ණ සමාව දී නිදහස් කිරීමයි.(අද මෙම පුද්ගලයා ලංකාවේද නැත.)

යම් වරදකරුවෙකුට ජනාධිපති සමාව දීමට ඇති හැකියාව ලබාදෙන්නේ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 34 වන  මගිනි.එසේම එහි 34 (1) අනු ව්‍යවස්ථාව මගින් යම් වරදකරුවෙකුට අධිකරණයකින් මරණ දඬුවම නියම වූ විට ජනාධිපතිවරයා අනුගමනය කළ යුතු කාර්ය පටිපාටියක් ද දක්වා ඇත්තේ එවැන්නෙකුට සමාව දීම සිල්ලර කාර්යයක් නොවිය යුතු යැයි ව්‍යවස්ථා සම්පාදකයෝ කල්පනා කළ බැවිනි.ඇත්ත වශයෙන්ම යම් අයෙකුට පොලීසිය මගින් නොව අධිකරණය මගින් මරණ දඩුවම පැමිණවීම මන්දගාමී හා වෙහෙසකර මෙන්ම වින්දිත පාර්ශවය කම්පාවට පත්වන කරමේ දීර්ඝ කාලයක් ගතවන පියවර රාශියක් ඇත්තාවූ ලිපිගොනු රාශියක් පිරවිය යුතු විශාල කරුණු ප්‍රමාණයක් සලකා බැලීමකින් පසුව සාධාරණ සැකයකින් තොරව ඔප්පු වීමකින් පසුව පමණක් තීන්දු වන්නකි.

රෝයල් පාක් නඩුව සැලකෙන්නේ මෙරට නීතිපොත වෙනස් කළ නඩු විභාගයක් ලෙසය.එහිදී එතරම්ම වූ නෛතික කරුණු සැලකිල්ලට ගනිමින් වාද විවාදයන්ට ලක්කල නිසාය.එසේම මෙවැනිඅපරාධ නඩු විභාගයකදී සහාය වන ක්ෂේත්‍රයන් වන වෝහාරික වෛද්‍ය විද්‍යාව,රස පරීක්ෂක දෙපාර්තමේන්තුව,DNA තාක්ෂණ විද්‍යාඥයින් වැනි ක්ෂේත්‍රයන්ගේ විශේෂඥයින් තම දේශණ වලදී විෂය කරුණු විස්තර කිරීමේදී බොහෝවිට මෙම රෝයල්පාක් නඩු විභාගය උදාහරණයට ගනිති.

එසේම ප්‍රවීන නීතිඥයන් විස්තර කරණ ආකාරයට මෙම නඩුව මහාධිකරණය තුළ විභාගය සිදුකළ අවස්ථාවේ නීතිපොතට පටහැනි තීන්දුවක් දීම නිසා එම විනිසුරුතුමාටද අධිකරණ ක්ෂේත්‍රයෙන් බැහැරවයාමට සිදුවූ නඩුතීන්දුවක් ලෙසද මෙම නඩුව පෙන්වා දියහැක.

මෙම නඩුවේ චුදිත පාර්ශවය වූයේ මෙරට ඉහළ ධනපති පන්තියේ පවුලක අයෙකු නිසා මෙම සම්පූර්ණ සිද්ධි දාමය තුළදිම අදාළ නිලධාරීන්ට ක්‍රියාකිරීමට සිදුව තිබුණේ බලවත් මැදිහත්වීම්,උග්‍ර බාධාකිරීම් හා දැඩි පෙළඹවීම් මධ්‍යයේය.සෑම අයෙකු වෙතම සල්ලි පොට්ටනි දිගුවූ අතර මෙම නඩුවට බලවත් බලපෑමක් කළ හැකිව සිටි එවක එහි පැමිණිල්ල මෙහෙයවූ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ පොලිස් පරීක්ෂක ශානි අබේසේකර මහතා වෙත දැවැන්ත මුදලක් ලබාදීමට චුදිත පාර්ශවය සුදානම්ව සිටියේ යැයි මෙම නඩුව පිළිබදව සාකච්ඡා වන විට බොහෝදෙනා වෙතින් කියැවෙන නිසා වරෙක එක්තරා වැඩමුළුවක දේශණයක් සදහා පැමිණි විටදී ඒ වන විට රහස් පොලීසියේ අධ්‍යක්ෂව සිටි ශානි අබේසේකර මහතාගෙන්  ඔබ මුදලට ගැනීමේ වෑයමක් මේ ක්‍රියාදාමය තුළ වීය යන්න ඇත්තක්ද ? යන්න මම විමසා සිටියෙමි.එයට පිළිතුරු දෙමින් ඒ මහතා පැවසුවේ දැනගන්නට ලැබුණු අන්දමට තමාට ලබාදීමට සුදානම්ව සිටි offer එක වූයේ පවුල පිටින් ලෝකයේ තමන් කැමති රටකට ගොස් සුඛෝපභෝගී ලෙස ජීවිතයේ ඉතිරි කාලය ගෙවීමට අවස්ථාවක් බවයි.

කෙසේ වුවද අවංක නිලධාරි රැසකගේ දැඩි වෑයමකින් (මෙහිදී මෙරටට මුල්වරට DNA තාක්ෂණ ක්‍රම ශිල්පය හදුන්වා දුන් ජින්ටෙක් ආයතනයේ නිර්මාතෘ වූ ආචාර්ය මායා ගුණසේකර මැතිණිය මෙම නඩුව වෙනුවෙන් කළ සේවය හා කැපවිම ඇයට කරන ගෞරවයක් ලෙස මෙහිදී සිහිපත් කළ යුතුය.)මෙම නඩුව වින්දිතයන්ට සාධාරණයක් ඉටු කරමින් අවසන් වූ පසුව මෛත්‍රීපාල ජනාධිපතිවරයා වැරදිකරුට සමාව දිමට ඉදිරිපත් වූයේ ඇයි?

ඒ පිළිබදව දෙස් විදෙස් මහා ආන්දෝලනයක් ඇතිවූ පසුව තමා එවැනි තීරණයකට එළඹියේ පූජ්‍ය උතුමණන්ලා කළ ඉල්ලීමක් නිසා යැයි ජනාධිපති මාධ්‍ය ඒකකය මගින් නිවේදනයක් නිකුත් කරමින් ප්‍රකාශ කළ අතර එහි නම් සදහන්ව තිබූ කොළඹ ගරු බිෂොප් තුමා මෙන්ම පූජ්‍ය බද්දේගම සමිත හිමියන් වහා ප්‍රකාශයක් නිකුත් කරමින් තමන් වහන්සේලා එවැනි ඉල්ලීමක් කිසිදා කර නොසිටියේ යැයි පවසා සිටියෝය.අන්තිමේදී එහි සදහන් නම් අතරින් ඉතිරි වූයේ අතුරලියේ රතන හිමියන් පමණි.

මහන්සිනම් හිනාවෙන්න…………….

මෙතරම් කියවීමට අමාරු ලියවීමක් කියවූ ඔබට විනෝදය පිණිස යමක් ඉදිරිපත් කළ යුතුමය.ඒ සදහා රෝයල්පාක් ඝාතකයාට තමා ජනාධිපති සමාව දීමට පෙළඹවූ කාරණය ලෙස මෛත්‍රිපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා දක්වන හේතුව දක්වමි.මෙය තවත් විහිළු කථාවක් නොව BBC පුවත් සේවයේ පළව තිබූ ඔහුගේ ප්‍රකාශයකි.

“මම කුඩා කාලේ දවසක් බයිසිකලේ පැදගෙන පාසලට යනකොට, කලින් දවසේ වුණ රණ්ඩුවක් මුල් කරගෙන, මග රැක හිටපු ළමයෙක් මට කොහු මිටෙන් ගැහුවා. ඔක්කොම පොත් එක්ක මම බිම වැටුණා. පස්සේ මම පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙක් වෙලා ඉන්නකොට එදා මට කොහු මිටෙන් ගහපු කෙනා මගේ ළඟට ආවා එයාගේ දරුවට රැකියාවක් ලබා දෙන්න කියලා ඉල්ලගෙන.”

“එදා සිද්ධිය මට මතකයට ආවත්, මම ඉතා ඉක්මනට ඔහුට හොඳ රැකියාවක් සොයලා දුන්නා. එහෙමයි මම එයාට සැලකුවේ. රෝයල් පාක් කතාව, කොහු මිටේ කතාව වගේම අනික් කතාවලින් කියවෙන්නේ ඉවසීමේ වැදගත්කම ගැන. හොඳ වැඩවල නිරත වෙලා, හොඳ අධ්‍යාපනයක් ලබලා විනීත ජීවිතයක් ගත කිරීම තමයි වඩාත් වැදගත් වෙන්නේ,” රැස්ව සිටි තරුණ පිරිස අමතමින් ජනාධිපතිවරයා වැඩිදුරටත් පැවසුවේය