විශිෂ්ට ඇලවිසියානුවෙකුගේ නික්ම යාම!;W.S. උපහාර සටහන
ගාල්ලේ ශාන්ත ඇලෝසියස් විද්‍යාලයට එම විද්‍යාලය ආරම්භ කළාවූ ජේසු නිකායික පියතුමන්ලා විසින් එම නම් තබනු ලැබුවේ 16 වන සියවසේදී රෝමයේ ජීවත්ව සිට එකල එහි වාසී ජනතාව දහස් ගණනින් රට පුරා පැතිරුණු දරුණු වසංගත රෝගී තත්වයක් නිසා දුක් විඳ මියයමින් සිටියදී ඇතැම් විට කිසිවෙකුගේ හව් හරණක් නොමැතිව මහමඟ වැටී සිටියදී ඔවුන් නහවා කවා පොවා රෝහල් ගතකර ප්‍රතිකාර ලබාදීමට සලස්වමින් මෙන්ම ඊට සහයවෙමින් අතිශය විඩාබර හා අන්තරායක සේවයක නිරතවෙමින් ජනතා හිත සුව පිණිස වෙහෙසව එම රෝගීන් වෙතින්ම එම වසංගත රෝග තත්වය වැළඳී වයස අවුරුදු අවුරුදු විසි තුනක් වැනි අතිශය භද්‍ර යෞවන වියේදීම මියගිය පසුව ශාන්තුවරයට ඔසවා තැබූ Aloysius Gonzaga සහෝදරතුමන් වෙත උපහාරයක් වනු පිණිසය.
ඇලවිසියානු ආදී ශිෂ්‍යයෙකු වන දයානන්දගේ මුහුණු පොතට එබී බලද්දී දුටු පුවතකින් ඇතිවූ බලවත් කම්පාවක් මෙම ලිපිය ලියන්නට මා පෙළඹවිය.ඒ නම් විශිෂ්ට ඇලවිසියානු මඟ අනුගමනය කළ තවත් සොඳුරු සහෘදයෙකු වන W.S. සිල්වා අයියා අප අතරින් අකාලයේ නික්ම යෑමේ පුවතයි.මේ පුවත දැනගත් විගස ඒ පිළිබඳ වැඩි විස්තර දැනගැනීමට අප මිත්‍ර දයානන්දට කතා කළ විට ඔහු එම පුවත තහවුරු කළ අතර ඔහු කියූ එක් කරුණකින් W.S. ගේ භූමිකාව අපට විස්තර කළ හැකි බව වැටහේ.එනම් මෙරට දේශපාලඥයන්ට ආදර්ශයක් කරගත හැකි සේවාවක් W.S. වෙතින් රටට ඉටු වූ බවයි.
සැබවින්ම W.S. ගේ චරිතය අතිශය දුර්ලභ ආකාරයේ ආදර්ශමත් එකක් විය.තම කාර්යය සඳහා කැපවීම,එහිදී තමාටම තමා අවංක වීම, බඩගෝස්තරවාදයෙන් මිදීම,සැබෑ පාරාර්ථචාරය එහි දැකිය හැකි ලක්ෂණ කිහිපයකි.
නොදන්නා වුන් සඳහා W.S. සිල්වා පිළිබඳ විස්තර කරන්නේ නම් අප “සිල්වා අයියා” යනුවෙන් හැඳින්වූ හා සමකාලීන මිතුරන් විසින් “W.S. “යනුවෙන් ආමන්ත්‍රණය කළ විජේන්ද්‍ර සිල්වා සිසුවා එක් කලෙක ගාල්ල ශාන්ත ඇලෝසියස් විද්‍යාලයේ සමූහ බාලදක්ෂ කණ්ඩායම් නායකයා විය. 4 වන ගාළු සමූහය(4 th Galle SAC) ලෙස නම්කර තිබූ අප විද්‍යාලීය බාලදක්ෂ කණ්ඩායම සිල්වා අයියාගේ අවධානයට යොමු වන විට එය බොහෝ කලක් තිස්සේ අකර්මන්‍යව රුවල් බිඳී ගිය නෞකාවක් සේ අරමුණු රහිතව පැවතුණක් විය.සැබවින්ම බාලදක්ෂ කණ්ඩායම භාර ගුරුවරුන් ලෙස නොයෙක් අවස්ථාවල නොයෙක් ගුරුවරු කටයුතු කළද එය හුදෙක් රාජකාරිමය අවශ්‍යතාවයක් ලෙස ඉටුවූවක් වූ අතර විද්‍යාලීය බාලදක්ෂ කණ්ඩායමේ ජවය හා යාන්ත්‍රණය වූයේ මෙම W.S.සිල්වා සිසුවාය.
සමකාලීන මිතුරන් මෝස්තර කරද්දී,අසල කොන්වන්ට් එකෙහි කෙල්ලන් පසුපස වහ වැටී දුවද්දී,නිලතල ඔස්සේ හඹා යද්දී ,ඇතැමෙක් අරමුණු සහගතව අධ්‍යාපන කටයුතු වල නිරතව සිටියදී , සිල්වා අයියා විද්‍යාලීය බාලදක්ෂ ව්‍යාපාරයේ අභිවෘද්ධිය පිණිස තම කාලයත් ,ශ්‍රමයත් නොමසුරුව දානය කරමින් සිටියේය.සිල්වා අයියා බාලදක්ෂ කණ්ඩායම භාරව සිටියා පමණක් නොව ඔහුත් සැබවින්ම බාලදක්ෂයෙක් විය. උදාහරණයක් වශයෙන් සෑම බාලදක්ෂයෙකුම සෑම විටම ලේන්සු දෙකක් රැගෙන යාමට පුරුදුව සිටිය යුතුයැයි ඔහු අපට ඉගැන්වූ අතර ඔහුද එය අනුගමනය කළේය.එයින් එකක් තමාගේ ප්‍රයෝජනයට වන අතර අනෙක අනුන්ට උපකාරයක් අවශ්‍ය අවස්ථාවක ප්‍රයෝජනයට ගැනීමටය.පෞද්ගලික ස්වස්ථාව ඔහු මැනවින් සැලකූ අතර පිරිසිදුව හා ප්‍රියමනාපව සිටින ලෙසට එකල හොටු කොල්ලන්ව සිටිය අපව පෙළඹවීය.එපමණක් නොව ඔහුගේ මඟපෙන්වීම යටතේ බාලදක්ෂ කඳවුරු වලට සහභාගී වී බතක් ,මාළුවක් උයා පිහා ගැනීමේ අවබෝධය මෙන්ම,තම නිවස ,කාමරය අතුපතු ගා කුණු හා දුහුවිල්ලෙන් තොරව පිරිසිදුව හා පිළිවෙලට තබා ගැනීමේ හැකියාව ඇතිකිරීම හා එය පුරුද්දක් කරගැනීමට, එතුමා ලබාදුන් පුහුණුව කෙතරම් වටී දැයි මට ජීවිතයේ නොයෙකුත් අවස්ථාවන් හිදී වටහා ගන්නට ලැබී ඇත.
බාලදක්ෂ ක්‍රියාකාරකම් හා ඈඳුණු වැඩ කටයුතු එකිනෙක සොයා බලමින් හා ඒවා සංවිධානය කිරීමේ කටයුතු වල නිරත වීම නිසා සිල්වා අයියාට සතියේ බොහෝ දිනවල පාසල ඇරුණාටත් පසුවත් පාසලේ තවත් වේලා රැඳී සිටීමට සිදුවිය.එමෙන්ම බාලදක්ෂ පුහුණු පංති පැවැත්වූයේ සෙනසුරාදා දිනවල නිසා සිල්වා අයියා සති අන්ත විවේක දිනයක් ද පාසලේ දරුවන් වෙනුවෙන් කැප කර තිබුණි.ඒ සඳහා සහභාගී වන විට එදින කළ යුතු වැඩසටහන හා බාලදක්ෂ කණ්ඩායම් නායකයන් විසින් කළ යුතු දෑ වෙන වෙනම කුඩා පත්‍රිකා ලෙස ලියා ඒවායේ තැනක කාටුන් රූපයක හිසක් හෝ ඇඳ සිත් ගන්නා ලෙස සකසා, කරන්නන් වාලේ කරන්නක් නොව ඒවා සැලසුම් සහගතව පෙරසූදානමක් ඇතිව කටයුතු කිරීම අපට අදටත් මනසේ ඇඳෙන මනා ආදර්ශයක් විය.එපමණක් නොව දවස් දෙක තුන බාලදක්ෂයින් කැටුව උන්ගේ වගකීම දරමින් දුරබැහැර කඳවුරු ගතව සිටි අතර,සතියක් පමණ කල්ගත කරන්නාවූ ජම්බෝරි වලටද අපව කැටුව යමින් තෙමේද සහභාගී විය.
මෙම ක්‍රියාකරම් වලදී නවක බාලදක්ෂයින්ට දෙවන පෙළින් පළමු පෙළට ඉන් අනතුරුව කොළ රැහැනට(green cord) ඉනික්බිතව ජනාධිපති පදක්කමට හිමිකම් ලැබීමට යනාදී වශයෙන් මඟ පෙන්වන ලද අතර, එහිදී බාලදක්ෂයින් සපුරා ගතයුතු සුදුසුකම් ලබාදෙනු පිණිස ඒ ඒ විෂයයන්හි ප්‍රවීන සම්පත්ධාරීන්ගේ සහායද ඔවුන්ට ලබාදෙන ලදී.ඒ අනුව හෙද නිලධාරීන් කැටුව ඇවිත් ලබාදුන් ප්‍රථමාධාර පිළිබඳ පුහුණුවද,වරක් අපට ඔරු පැදීම පිළිබඳ කුසලතාවය ලබාදෙනු වස් ධීවරයෙකු ලවා මාගාල්ල වරාය අවට මුහුදේදී කොල්ලෑ ඔරුවක ඔරු පැදීමට ඉගෙනගත් ආකාරය මෙන්ම ,සලකුණු ඔස්සේ මඟ සොයා ගැනීම ඉගෙන ගනු පිණිස රූමස්සල කන්ද සිසාරා ගිය දුශ්කර පා ගමන්ද බාලදක්ෂ ව්‍යාපාරය තුළින් ජීවිතයට ලබාගත් වටිනා පාඩම් විය.
අප දන්නා සිල්වා අයියා දුම්පානය හා මත්පැන් පානය නොකළ අයෙකු වන අතර මෙවන් පිරිස් ඇසුරකදී සාමාන්‍යයෙන් පුද්ගලයෙකුට එල්ල වන වෙනත් දුරාචාරී හැසිරීමක් පිළිබඳව අභූත චෝදනාවක් හෝ ඔහු හා සම්බන්ධව කිසිදු බාලදක්ෂයෙකු විසින් පවසනු අසන්නට නොලැබීමම සිල්වා අයියාගේ අවංක අරමුණු ගත හැසිරීමට සාක්ෂි වෙයි.
එසේම සිල්වා අයියා තුළ වූ තවත් වැදගත් දැක්මක් අප හා සම්බන්ධ වන හෙයින් මෙහිදී එය සඳහන් කළ යුතුවම ඇත.එය නම් හොඳ යැයි සම්මත ළමයින් සියයක් දිරිගන්වනවාට වඩා එක් නොමඟ ගිය දරුවෙකු යහමාර්ගයට ගැනීම වඩා වැදගත් මෙහෙයක් බවයි.එබැවින් පාසලේ සිටියාවූ විසේකාර,ගෝරිකාර,අණ්ඩපාල,මගෝඩිකාර කොළු කට්ටියක් වූ අපද කිසිදු වෙනසක් නොමැතිව බාලදක්ෂ කණ්ඩායමට බඳවා ගනිමින් දක්වන ප්‍රගතිය අනුව රැළ උපනායකයින් ,පසුව රැළ නායකයින් යනාදි වශයෙන් ක්‍රමක්‍රමයෙන් වැඩි වගකීම් පවරමින් ස්වයං හැඩගැසීමකට මඟ හෙලි පෙහෙළි කර දුන්නේය.
ඔහුගේ දැක්මේ සාර්ථකත්වය අද අප ලියන මෙම උපහාර සටහනින්ම ප්‍රත්‍යක්ෂ වෙයි.දැඩි කණගාටුවක් දැනෙන්නේ ඔහු ජීවතුන් අතර සිටියදී මෙවැනි සටහනක් ඔහුට දැක ගන්නට ඉඩක් නොලැබීම ගැනය.කෙසේ වුවද ඔහු ගැන මෙවැනි සටහනක් සිල්වා අයියාට කියවන්නට ලැබුණේ නම් ඔහු හහ්! හහ්! හහ් ! යන ආකාරයෙන් සෝපාසාහයෙන් හිනැහී ” මාව මුරුංගා අත්තේ උඩ තියලා තියෙනවා වැඩියි නේ ,මල්ලී “වැනි වදනක් කියන්නට ඉඩ ඇතැයි මට සිතේ.
ඉල් මහ විරුවෝ !
මේ යුගයේ අපට දක්නට ලැබෙන දේශපාලඥයින්ගේ කිසිදු ප්‍රතිපත්තියකින් තොර ,සෙවල,ආත්ම වංචනික,දූෂිත,ලැජ්ජා විරහිත ක්‍රියාකලාපයන් හා සංසන්දනය කර බලනා විට 89 අරගලයේ දී දිවි පිදූ එම තරුණ පිරිස කෙතරම් විශිෂ්ට ප්‍රතිපත්ති සහගත හා තම ආත්ම ලාභය තකා නොව හුදෙක් පරහිතකාමය තකාම තම ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් යුතුව වුව ක්‍රියා කළ පිරිසක් බව එම වකවානුවේ මරාදමනු ලැබූ අප හා ඇසුරු කළ තරුණ සහෝදර සහෝදරියන්ගේ අදහස් හා ක්‍රියාකලාපයන් පිළිබඳ ඇති අපට ඇති අවබෝධය ඔස්සේම වටහා ගතිමු.මෙකී තරුණ පිරිස තමා මෙහෙයවනු ලබන දේශපාලන ව්‍යාපාරයේ සාර්ථක අසාර්ථක භාවය හෝ එහි වංක අවංක භාවය පිළිබඳ කිසිඳු අවස්ථාවක දෙගිඩියාවකින් නොසිටි අතර , ඉදිරි අනාගත පරපුර වෙනුවෙන් යහපත් හා සාධාරණ සමාජයක් බිහිකිරීමේ ඒකායන අරමුණින් තම ජීවිතය කැප කිරීමට වූවද සුදානම් ව සිටියවුන් වූහ.
89 තරුණ පිරිස පමණක් නොව අප නොහඳුනන මුත් 71 අරගලයේදීත් දිවි කැප කළ දස දහස් ගණනක් වන තරුණ පිරිස මෙන්ම දෙමළ ඊළාම් අරගලයේදී තම දිවි කැප කළ සාමාන්‍ය ද්‍රවිඩ සෙබළු අතරින් බොහෝ දෙනෙකුගේ අරමුණ වන්නට ඇත්තේ ද තම ජීවිත පරිත්‍යාගයෙන් වුව ගොඩනැඟිය හැකි තම ජනතා විමුක්තිය පිළිබඳ පරහිතකාමී අරමුණ වන්නට ඇත.
89 අරගලයේදී අප සමඟ ජීවත් වූ, ගැවසුන, ඇසුරු කළ හා ඇතැම් විට එක හුස්ම පොඳ බෙදා ගත් සහෘදයන් ටයර් සෑයක දැවෙනු දකින විට, මෘත කලේබරයක් සේ ගඟක පාවී යතැයි ඇසෙන විට අප තුළ ඇති වූ කම්පාව හඩ ගා කියන්නට ඕනෑ විය.අසංවේදීව සිටින සමාජය තුළ සංවේදයක් ඇති කිරීමට අපට අවශ්‍ය විය. එකළ කිසිදු ජනප්‍රිය හා ප්‍රසිද්ධ පත්තරයක් අපගේ එකී අදහස් පළ කිරීමට ඉඩක් ලබාදීමේ සුදානමක නොසිටියේය.එබැවින් අපට කළ හැකි පරිදි ,අතේ මිටේ තිබෙන අන්දමට “පත්‍රිකාව” නම් වූ වාර ප්‍රකාශනයක් ගල් අච්චුවේ ගසා(රෝනියෝ කර)මුද්‍රණය කර බෙදා හැරියෙමු.එම කාර්යාවලියේ ඇරඹුමත්,එයට උරදුන් සැටිත්,එහිදී මුහුණ පෑ අභියෝග හා ගල් හා මුල් ගැන සඳහන් කරන්නට ගියහොත් මෙකී ලිපියේ මුඛ්‍ය අරමුණින් බැහැර වන්නට සිදුවන නිසා එහි අප එකළ පළ කල කාව්‍ය සංග්‍රහයක් මෙසේ උපුටා දක්වමි.
එහෙමත් ගෑනිව ගෙදරින් එලවන්න පුළුවන්ද…….?
අප නිවසේ සිට මීටර 5 ක් පමණ දුරකින් පිහිටා තිබෙන අසල්වැසි නිවසක මේ දිනවල පවුල් ආරවුලක් හටගෙන ඇත. එය අපට ඉතා ආසන්නයේ පිහිටා තිබීම නිසා එහි පවතින ගැටළු අපගේ ගැටළු තරමට සමීප වී තිබේ.පිරිමියාගේ ගෝරනාඩු ,ගැහැණියගේ බෑගිරි ගැසීම්,වැළපිලි,පොඩි එවුන්ගේ ලතෝනි,ගේට්ටු හෝ දොරවල් අරින වහන ශබ්ද , වාහන යන එන ,හරවන ශබ්ද නිසා නිරන්තරව නිතැනින්ව අපගේ අවධානය ඔවුන් වෙතට යොමුවේ.වයස අවුරුදු තිස් ගණන් වල මුල්භාගයේ ගෙවන මේ තරුණ ජෝඩුවට දරුවන් දෙදෙනෙකු සිටී.ගෙදර වාසය කරන්නේද ඒ හතර දෙනා පමණකි.තරුණයා රියදුරු උපදේශකයෙකු ලෙස කටයුතු කරන නමුදු ඒ රැකියාව ස්ථිර මට්ටමේ එකක් නොවේ.එහෙත් මෑතක දී කොළඹ පිහිටි ආයතනයක රැකියාවට ගිය මේ මනුෂ්‍යයා එහිදී වෙනත් ගැහැණියක හා සම්බන්ධතාවයක් ඇතිකරගෙන තිබේ.පරණ පවුලේ මඟුල් පින්තූරයේ සිට ,ගිය ගමන්,කාපු බීපූ ආහාර ,කියවන ලද පොත්,මොවුන්ගේ නොයෙකුත් ආලිංගන පවත්වන (හිටගෙන,වාඩිවී,ඇලවී යනාදි වශයෙන්) පින්තූර ආදිය අන්‍යයන්ට ප්‍රදර්ශණය කරන 
පිටුවක් පවතින අතරම, අළුත් ප්‍රේමවන්තිය සමඟ පවත්නා ප්‍රේමය ප්‍රසිද්ධ වන ,ඇය හා ගන්නා ලද ප්‍රේමණීය පින්තූර (හිටගෙන,වාඩිවී,ඇලවී යනාදි වශයෙන්) හා සමාජ සාධාරණත්වය,දුර්වලයාට පිහිට වීමේ ගුණාංගයේ වැදගත්කම කියා දෙන වීඩියෝ කොටස් පමණක් නොව අභිධර්ම කොටස් ,තිරුක්කුරල් කවි ,හද සසල කරන සංවේදී පින්තූර මෙන්ම ආලය පිරුණු රොමෑන්ටික් පින්තූර ඇතුලත් නව පිටුවක් ද හුදී ජන පහන් සංවේගය සඳහා දක්නට ඇත. මේ මිනිසා සතුව තමාගේ පැත්තෙන් කීමට කථාවක් තිබිය හැකිවුවද මොහු දැන් මාස කිහිපයක සිට ගෙදර නඩත්තුවක් නොකරයි.පොඩි එවුන් දෙදෙනෙකු හා වැඩිහිටි ගැහැණියකගේ ආහාර අවශ්‍යතා,ලෙඩට දුකට බෙහෙත් සපයා ගැනීම,වැඩිමල් එකා මොන්ටිසෝරි ගෙන යෑම,පොඩි එකාට කිරිපිටි,ඔපස් කඬයේ සිට රෙදි පිළි සපයා ගැනීම,ජල හා විදුලි බිල්පත් ගෙවීම යනාදි කුටුම්භයේ කුදු මහත් වියදම් ගැහැණිය මත පැවරී ඇත.මෙහි ඇති ශෝචනීය තත්වය වන්නේ පත්තර වල අපරාධ වාර්තාවන්හි විස්තර කෙරෙන ආකාරයට බැලු විට “රූමතියක් ” යැයි කිව හැකි මේ ගැහැණිය මේ යුගයේ ඇති “ක්ෂණික ප්‍රේමයක” ප්‍රතිඵලයක් ලෙස පිරිමියාගේ උණුසුම් රැකවරණය පිළිබඳ අහස උසට බලාපොරොත්තු තබාගන්නා ලද රැකියා විරහිත කාන්තාවක වීමය.
දැන් දැන් මෙහි පවතින ප්‍රශ්නය උග්‍ර තත්වයට පත්ව ඇති අතර තමාට ණයක් ගෙවීම සඳහා මුදලක් ලබාගැනීමට සිදුව ඇති නිසා ගැහැණිය හා දරුවන් දෙදෙනා පදිංචිව සිටින නිවස නැතහොත් වෛවාහක නිවස විකිණීමට අවශ්‍යව ඇති හෙයින් එසේම මෙම කසාදය දික්කසාද කිරීමට ඔහු බලාපොරොත්තු වන බැවින්ද, මාස තුනක කාලයක් ඇතුළත දරු දෙදෙනාද රැගෙන ගෙදරින් යන ලෙස පවසා මේ පිරිමියා විටින් විට පැමිණ ගැහැණිය සමඟ දබර කරයි.එපමණක් නොව මේ දිනවල වැඩිමහල් දරුවා ,’පාසලට ආසන්න පදිංචිය’ යන කාණ්ඩය යටතේ පාසලක පළමු ශ්‍රේණියට ඇතුළත්කිරීමේ සම්මුඛ පරීක්ෂණයට සහභාගී වීමට නියමිතව ඇති නමුදු දරුවාගේ ස්වභාවික පියා වන මෙම මනුෂ්‍යා විසින් ගෙදර ඔප්පුවද රැගෙන ගොස් ඇති නිසා මෙම අවස්ථාවේ ලකුණු විශාල ප්‍රමාණයක් බර තබා ඇති ලේඛනයක් අහිමිව යතැයි ගැහැණිය ඉමහත් ශෝකයෙන් තැවෙයි.මක්නිසාද යත් මෙම දේපල ලියැවී ඇත්තේ පිරිමියාගේ නමට නිසාවෙනි.
දෙවන සිදුවීම
මෙහි පිරිමියාගේ වයස අවුරුදු හැත්තෑ පහක් පමණ වේ.ගැහැණියට හැත්තෑවක් පමණ වේ.මොවුන්ට දරුවන් පස් හයදෙනෙකු පමණ ඇතැයි යැයි පැවසෙන අතර ඔවුන්ගෙන් ඇතැමෙකු විවාහ වී දරුමල්ලන් ලැබ දිවයිනේ සතර දිග්භාගයේ පදිංචිව සිටින අතර අවිවාහක දූවරු දෙදෙනෙකුද මහගෙදර වාසස්ථාන කර රැකියාවට යාම් ඊම් කරමින් සිටිති.මෑතක සිට මේ පවුලේද ප්‍රශ්ණයක් පැණ නැඟී ඇත.එය නම් මෙම පවුලේ කාන්තාව නැතහොත් දරුවන්ගේ අම්මා එක එක දරුවාගේ එක එක මුණුපුරු මිනිබිරියන් බලා කියා ගැනීමට හිතෙන හිතෙන වේලාවලට කැඳවෙන හෙයින් පහුගිය කාලය පුරාවටම තම ස්වාමියාගේ නිවසේ සිටීමට ඇයට නොහැකි වී ඇත.ඉඳහිට බණ පොතක් කියවූවද පෘතග්ඡන පුද්ගලයෙක් වන මේ මිනිසා ඉන් බොහෝ සේ කිපී ඇත.එමෙන්ම මේකා හැට පැන්නද බිමින් නොයන වඳුරෙකු සේ තරුණ කළ පැවති දඟය;විසය තවමත් ඇතැයි සිතා සිටින නාකි මනමාලයෙකු ලෙස ප්‍රදේශයේ ප්‍රසිද්ධව සිටියි.දේපල වල හිමිකම දෙමාපියන්ගෙන් බලහත්කාරයෙන් තම නමට ලියවාගෙන ඇතැයි පැවසෙන මේ මිනිසා මේ දිනවල“මෙම නිවස විකිණීමට අැත” යනුවෙන් සඳහන් බෝඩ් ලෑල්ලක් නිවස ඉදිරිපිට ප්‍රදර්ශණය කරයි.මහගෙදරත් එම ඉඩමත් විකුණා දමා හිස හැරුණු අතක යන බවට කඩපිළවල් හි සිට කැට තබා දිවුරයි.ඒ මහ ගෑනියගෙන් හා අකුරුතඥ දරුවන්ගෙන් පළිගැනීමටය.
ඉතින් මේ ප්‍රශ්ණ වලට පිළියම කුමක්ද? මොවුන්ට සදාචාරය,සහජීවනය,යහපැවැත්ම මෙන්ම කුසල් අකුසල් ගැන කියා දීමද වැදගත් වන නමුත් එවා අවබෝධ කරදීම එවුන්ගේ ඥාන මණ්ඩලයට අනුව කල් ගතවන වැඩක් විය හැකි බැවින්ද ,පව් පඩිසන් දෙන තුරු බලාසිටීම ඊටත් වඩා කාලයක් ගතවන වැඩක් විය හැකි බැවින්ද ,අප්‍රමාදව නීතියේ පිළිසරණ පැතීම ඥානාන්විත ක්‍රියාවක් යැයි පැවසිය හැකිය.2005 අංක 34 දරණ ගෘහස්ථ ප්‍රචණ්ඩ ක්‍රියා වැලැක්වීමේ පනත යටතේ වහාම පැනවිය හැකි අතුරු ආරක්ෂක ආඥාව මඟින් (මෙම අතුරු ආඥාව පැනවීමට පොරොතුව වගඋත්තරකරු දැනුවත් කිරීම අවශ්‍ය නොවන අතර එවැනි ආඥාවක් පැණවීමේ බලවත් අවශ්‍යතාවය වින්දිත පාර්ශවය විසින් අධිකරණයට ඒත්තු ගැන්වීම ප්‍රමාණාත්මක වේ.)මෙන්ම අප්‍රමාදී නඩු විභාගයකින් පසුව පැනවිය හැකි ආරක්ෂක නියෝගයක් මඟින් දේපල කාගේ නමට තිබුණද වින්දිතයා අසරණ තත්වයට පත්වන ආකාරයට වෛවාහක නිවස විකිණීම,පැවරීම,අන්සතු කිරීම,බරක් පැවරෙන අාකාරයට පත් කිරීම අධිකරණයට තහනම් කළ හැකිය. (selling, transferring, alienating or encumbering the matrimonial home so as to place the aggrieved person in a destitute position-sec.11) එසේම මෙම පනත යටතේ නඩු පැවරීමක් පුද්ගල සිවිල් නඩුවක් ලෙස මෙන්ම පොලීසිය විසින්ද කළ හැකි අතර අඩු ආදායම්ලාභීන් වෙනුවෙන් නොමිලයේ පෙනී සිටීමක් දිවයිනේ සෑම උසාවියකම පාහේ පවත්වාගෙන යනු ලබන නීති ආධාර කොමිසම මඟින් සිදුවීම මෙහිදී ඉතා වැදගත් කරුණක් සේ සැලකිය හැකිය.
(මෙම පනතේ ප්‍රභවය හා එයට බල පෑ ජාත්‍යන්තර බලපෑම පිළිබඳව අප හදවතින් පමණක්ම ලාංකික වූ-ජාතික නිදහස් පෙරමුණේ මුසාම්මිල්, මහතා වැනි – මෙන්ම සිංහල ජාති ආලයෙන් පිරුණු දුහුනන්ගේ දැනගැනීම සඳහා ඊළඟ ලිපියකින් සාකච්ඡා කිරීමට බලාපොරොත්තු වෙමි.)
ගාල්ලේ ශාන්ත ඇලෝසියස් තමයි විද්‍යාලේ !
මෙම ඡායාරූපය මාගේ මිතුරෙකුගේ (දයානන්ද නොහොත් දයියා ) මුහුණු පොතෙන් උස්සන ලද්දේ ඒ ඔස්සේ රසවත් අතීත සැමරුම් මාලාවක් සිහිපත් වන බැවිනි.මෙහි දැක්වෙන අපේ කාලයේ ශාන්ත ඇලෝසියස් විද්‍යාලයේ ඉගෙනුම ලැබූ “අයියලා” අතරින් බොහෝ දෙනෙකු පාසල් කාලයෙන් පසුව හමුවී නොමැති වුවද තවමත් ඔවුන් මනසේ රැඳී ඇති බැව් මෙවැනි ඡායාරූපයන් දකිනා විට හැඟී යයි.
මෙම ඡායාරූපයේ thumbs up ලකුණ පෙන්වා සිටින්නේ ලංකාවේ සිටින ප්‍රවීන හා කීර්තිමත් නීතිවේදියෙකු හා ජනාධිපති නීතිඥයෙකු ද වන J.C. වැලිඅමුණ අයියායි.ඇත්තටම එකල අපි ශාන්ත ඇලෝසියස් විද්‍යාලයේ දී ඉහළ පංති වල සිටි සිසුන්ට අයියා ලෙස ඇමතූ අතර ඔවුන් අපව මල්ලිලා ලෙස හඳුන්වන ලදී.එමෙන්ම මෙම අයියලා වෙත අප විසින් බිය මුසුවූ ගෞරවාදරයක් දක්වන ලද අතර ඔවුන්ද අප මල්ලිලා ලෙස සලකමින් අප කෙරෙහි හැසිරෙන ලදී.
වැලිඅමුණ අයියා එකළ බෙහෙවින් සරල චරිතයක් වූ අතර එපරිද්දෙන්ම විරෝධාකල්පිකයෙකු වූ බවද මට මතකය.එවන් එක් අවස්ථාවක් නම් ඉහල පන්තිවල සිසුන්ගේ පාසල් නිල ඇඳුම සුදු කමිසය හා සුදු දිග කලිසම වූවද වැලිඅමුණ අයියා උසස් පෙළ පන්තියක සිටියදී වරක් කොට කලිසමක් ඇඳ පාසල් පැමිණීමයි.එසේම ඒ වකවානුවේ පාසලේ සිටි දක්ෂ කලාකරුවන් වූ දයාවංශ අයියා,දුලිප් රණසිංහ අයියා සහ සමන් ගුණදාස අයියා ඇතුළු කිහිපදෙනෙකු වරක් විදුහලේ ත්‍යාග ප්‍රදානෝත්සවයකදී ත්‍යාග ලබාගැනීමට සිංහල ජාතික ඇඳුමෙන් පැමිණීමද අපට මහත් වීර ක්‍රියාවක් සේ පෙනුණි.
මේ හැරෙන්නට දැන් ජ්‍යෙෂ්ඨ නීතිවේදී J.C. වැලිඅමුණ මහතාණන් ඇසුරුකරන්නන් දන්නේ දැයි නිශ්චිතව කිව නොහැකි අපූර්ව ආකාරයේ හැකියාවක් එකල වැලිඅමුණ අයියා සතුව තිබූ බව කිව යුතුම වේ.ඒ නම් පිරිමි හඬෙන් පමණක් නොව ගැහැණුු හඬකින්ද සහිතව යුග ගීත ගැයීමට තිබූ හැකියාවයි.එකල මල්ලිලා වූ අප ආරාධනය කළද අප පිනවීම පිණිස නිහතමානීව “මල්බර හිමිඳිරියේ කොයිබද ඔබ යන්නේ” යන ගීතය පිරිමි හා ගැහැණු හඬට මාරුවෙමින් විශිෂ්ට ලෙස ගයා අප පිනවූ ආකාරය අද සේ මතකය.
ගාළු මහජන ක්‍රීඩාංගනය උලා කෑමට පසු වදනක් (මෙම ලිපිය මවිසින් 2014 දෙසැම්බර් මස ලියා මෙහි පළකරන ලද්දක් වන අතර කාලීන වැදගත්කම නිසා මෙලෙස නැවත ප්‍රසිද්ධ කරන බව කරුණාවෙන් සලකන්න.)
ගාල්ලේ මහජන ක්‍රීඩා පිටිය ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවට පමණක් වෙන් කර එය පොදු මහජනතාවගේ භාවිතයෙන් ඈත් කිරීමේ අතිශය අසාධාරණ හා අගතිගාමී මෙන්ම අප වැන්නන්ගේ හිත් තුලින් කිසිදා පහව නොයන කම්පාව ඇති කළාවු කුප්‍රකට ක්‍රියාවේ නූතන මැතිවරණ කොමසාරිස්වරයා මූලිකයෙකු බව Lankaenews හි වාර්තාවක පළවී තිබී දකිනු ලැබීමෙන් පැරණි තුවාලයක් නැවත පෑරුණාසේ දැනෙන්නට විය.ඔහුගේ ඊට ඇති මෙම සම්බන්ධතාව පිළිබඳ සත්‍ය අසත්‍යතාව තහවුරු කර පැවසීමට නොදන්නා බැවින් එම ක්‍රියාව ගැන නොව එහි ප්‍රතිථලයන්හි ආදීනව ගැන කතා කිරීමට සිතුවෙමි.
ආක්‍රමණික විජාතිකයන් ගාලු කොටුවේ ගොඩබිම දිශාවෙන් ඇතුල්වීමට තිබූ දොරටුව ඉදිරිපිට ජල දුර්ගයක් තනා තිබූ භූ‍මි භාගයක් මතින් ගාලු ක්‍රීඩාංගනය ඉදිවී තිබේ.අප මතක කාලයේ ගාලු ක්රීඩාංගනයේ හැඩතල දැන් පවතින ආකාරයේම වුවද මෙතරම් දැවැන්ත නැත.දැන්ගාලු ක්‍රීඩාංගනය දකිනා විට මගේ මතකයට නැගෙන්නේ කට කමසෙයියාවක් නැතිව අහර බුදිමින් ව්‍යායාමයක් නැතිව එක තැන දපා සිට දැඩිව තරව ගිය අලි බතල ගැහැණියක මෙනි.
මට හැඟෙන ආකාරයට සූට්කේස් වල දමාගෙන පොත් රැගෙන පාසල් ගිය අවසාන ළමා පරපුර අපි වෙමු.දැන් මෙන් බෑග් වල පොත් දමා ගෙන ළමුන් මෙන් නොව අපි මේ සූට්කේස් බහු කාර්ය උපකරණයක් සේ භාවිතා කළෙමු.එයින් බොහොමයක් අවශ්‍යතා ක්‍රීඩාංගනයේදී පාවිච්චි කළ ඒවා විය.මොනයම් හෝ ක්‍රිකට් තරඟයක් ගාලු ක්රීඩාංගනයේ පැවැත්වන්නේද අපි එතැන වීමු.පැවිලියන් එකේ වාඩිවී මැච් එකක් බැලීමට වරම් නොලත් කජු කිරි කොල්ලන් වූ අපි ඒ දිනවල පිට්ටනිය වටා කස ගස් පේලියක් තිබුණු නමුදු ඒ සෙවනට නොගොසින් හතරේ සීමාව ළකුණු කළ කඹය අද්දරම වාඩි වෙමු.(සමහර වේලාවට අපි මේ හතරේ සීමාව ඔසවා අපට අවශ්‍ය ලෙසට ඉදිරියට හෝ පසුපසට ගත් අවස්ථා නැත්තේම නොවේ.)එතැනදී අපගේ සූට්කේසය ආසනයක් සේ පාවිච්වි කරන්නේ එය හරස් අතට සිටුවා දෙපරන්ද පල්ලේ තබා ගෙන කකුල් දෙක දෙපැත්තට දමාගෙන ඒමත වාඩි වීමෙනි.මෙසේ ටික වේලාවක් සිටිනා විට අව්ව වැඩිවෙන විට හෝ පොදක් ඇද හැලෙන විට බිම වාඩි වී එය ආවරණයක් සේ හිස මතට ගතිමු.පිටියේ මැච් එක බෝරිං වගේ දැනෙන්නේ නම් අපි අපගේ තරඟයක් බවුන්ඩ්‍රි ලයින් එකෙන් එළියේ සිට අරඹන විට එම සූට්කේස් දෙකක් එක පිට එක තබා විකට්ටුවක් සකස් කර ගතිමු.
ක්‍රිකට් වාරය හමාර වූ විට ෆුට්බෝල් මැචස් පටන් ගනී.ෆුට්බෝල් තරඟ පැවතුණේ ක්‍රීඩාංගනය තුළම සමනල පාලම අන්තයේ ගාමිණි ක්ලබ් එක ඉදිරිපිට කොටසේ මිස දැන් මෙන් එකළ ගව ඝාතකාරයක් තිබූ පිට්ටනියෙන් එළියේ හුදෙකලා ස්ථානයක නොවේ.ක්‍රිකට් තරඟ සඳහා සහභාගී වූ හා නැරඹීමට එක් වූ සමාජ කණ්ඩායමට වෙනස් කණ්ඩායමක් මෙම ෆුට්බෝල් තරඟ හා සම්බන්ධව සිටියහ. ඔවුහු බොහෝ විට අව වරප්‍රසාදිත ජන කොටස් වලින් පැමිණියෝ වූහ.කෙසේ වුවද ඔවුන්ගේ ක්‍රීඩා කෞෂල්‍යයන් මන බඳිනා සුළු වූ අතර ප්‍රතිවාදීන් තැති ගන්වන සුළු විය.ගාළු ක්‍රීඩාංගනය පාපන්දු ක්‍රීඩාවට තහනම්ව යන තෙක්ම ගාල්ල ප්‍රසිද්ධව සිටියේ දක්ෂ පාපන්දු ක්‍රීඩකයන් බිහිකළ පුරවරයක් ලෙසටය !
කෙසේ වුවද නැවතත් අතීත කථාවට හැරුණහොත් කාක්කන් පිට්ටනිය වටා ඇති ගස් වලට මෙන්ම යාබද ධර්මපාල උද්‍යානයේ ඇති තුරු හිස් මතට රාත්‍රී නවාතැන් පිණිස පැමිණ හඬ තලද්දී සියළු තරඟ අහවර වී ඇත.වැඩිහිටියෝ හෙමින් හෙමින් ගාමිණි ක්ලබ් එක පැත්තට ඇදේ.බෝතල් වීදුරු ගැටෙන ශබ්දද ඒ අසලින් පිටියෙන් එළියට යද්දී ඇසේ.අපෝ!රෑ වෙන්ටත්ළඟය. දැන් අප ගෙදර යා යුතු බව මතක් වේ.උදේ ඉස්කොලේ පැමිණි අපි ගෙදර යන්නේදැන්ය.බඩගින්නේ හාකුට්ට වෙමින් සිටියද ගානක් නැත.ගෙවල් වලටද ප්‍රමාද විම ගැන කියන්නට නිදහසට කරුණු එමට අපට ඇත.එයින් වඩාත් ඒත්තු ගැන්විය හැකි කරුණ ස්පෝර්ට් ප්‍රැක්ටිස් තිබීමය.කොහොමටත්මෙම ප්‍රමාදයන් හොඳට හුරු පුරුදු හෙයින් ගෙවල් වල උදවියද අප පරක්කු වීම ගැන එ්තරම් කලබල වන්නේද නැත.
එපමණක් නොව දකුණේ සියළු ප්‍රධාන මට්ටමේ මළළ ක්‍රීඩා තරඟයන්ද එකළ පැවැත්වූයේ ගාලු ක්‍රීඩාංගනයේදීය.තවද ගාලු නගරයේ පිහිටි ප්‍රධාන පෙලේ පාසල් වල නිවාසාන්තර ක්‍රීඩා උළෙලවල් පැවැත්වූයේ ද ,ගාළු නගර ශෝභිනියන්ගේ රැකියා කටයුතු සඳහා භාවිතා කළාවු,නහා ඇඳ පැළඳ ගැනීම් කළාවු,විවේක ගත්තාවූ ,පිම්පියන් මුණගැසුණාවූ එකල “පට්ටිය මුල්ල”නමින් හැඳින්වූූ දැන් ‘සමනල ක්‍රීඩාංගනය’ යන සාඩම්බර නම්වර ලැබුවාවූ,කොටු පවුර හා සමනල පාලම අතර බිම් කඩේ නොව ගාලු මහජන ක්‍රීඩාංගනයේදීය.නගරය මැද සියළු දෙනාටම පහසුවෙන් ලඟා විය හැකි තැනක වූ ,නගරය පසුකරගෙනයන සෑම සියළු දෙනාටම වුව නෙතට ගැටෙන ,තමාගේ බස්රිය,දුම්රිය එනතුරු වුවද නැරඹිය හැකි බැවින් ඒ ටික වේලාවට වුවද වැට ළඟ පොදිකමින් එවැනි සිත්ගත් ක්‍රීඩා තරගයන් නැරඹූ පොදු ජනකායක් සතුවූ මහත් සතුටු ක්‍රීඩාංගනයක් විය එය එකළ!ඇත්තටම තමා අගය කිරීමට රැස්වූ මහා පිරිස දැක කුඩා දරුවන් තරග වැදුණේ මහත් අභිමානයකින් බව අත්දැකීමෙන් දනිමු.
ක්‍රීඩා ලෝලයන්ට පමණක් නොව ගාලු ක්‍රීඩාංගනය ඒ යුගයේදී පොදු ජනතාවගේ සුව සැළසු කෙම්බිමක් විය.රාස්සිගේ අව්ව නිවී යද්දී නගරය අවට පදිංචිකරුවන් තම දරුමල්ලන් ද කැටුව ක්‍රීඩාංගනයට ඇදෙති.පොඩි එවුන් නිදහසේ පිටියේ දුව පැන සෙල්ලම් කරද්දී මහ අය සතුටු සාමිචියේ යෙදිති.පෝං! පෝං ගා නලාව මිරිකමින් පොඩි එවුන් ආකර්ශණය කර ගන්නාඅයිස් ක්‍රීම් වෙළෙන්දා,කඩල කාරයා,මිරිස් කුඩු හා ලුණු කුඩු ඉසිනලද අන්නාසි කෑලි විකුණන අන්නාසි වෙළෙන්දා යනාදි සුළු වෙළෙන්දන් බොහෝ පිරිසක් ද ඒ අතර සැරි සරමින් තම ජීවිකාව සරි කර ගනිති.අඳුර දැඩි වද්දී පවුල් පිටින් පැමිණි පිරිස් තම කුටුම්භයන් පෙරළා යද්දී නිදහසේ මධුවිත පිරීමට කැමැත්ත ඇත්තෝ තැන් තැන්වල තප්පලම් දාගෙන සිටිනු පෙනේ.ඉදින් මධ්‍යම රාත්‍රිය වන තුරු ක්‍රීඩාංගනය තුළ ජිවයක් රඟයි.
ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා පිටියක් කරනු පිණිස නසා දැමුවේ එබඳු සොඳුරු ජීවයකි.එවකට ආණ්ඩුවේ මහා බලවත් ඇමතියෙකු වූ අධ්‍යාපන හා උසස් අධ්‍යාපන ඇමති රිචඩ් පතිරණට අවශ්‍ය වී නම් ජාතියේ දරුවන්ට මෙන්ම පොදු ජනතාවට මෙම සම්පත අහිමි වී යෑම වැලැක්වීමට හැකියාව තිබුණද ඔහු කළේ මෙම විනාශයට උඩගෙඩි දීම පමණකි. එහෙත් හැකි පමණකින් පාපන්දු ලෝලියෙකු ඊට වි‍රෝධය පා තිබුණේ පාපන්දුව පිටියෙන් එලවා දමා ඉදිකර තිබූ තණ නිල්ලේ තාර ගෑමෙනි!
රාජිතගේ කථාව හරියටම හරි…………!
අපේ අය, විශේෂයෙන් සිංහලයන් මාර විකල්ප ,ලිබරල් ,සමාජවාදී ,නූතන චින්තනයක් සහිත එවුන් බව ඔවුන්ම පවසනු ලබයි.උදාහරණයක් හැටියට ඒ උදවියගෙන් මා දකින බොහෝ පිරිසක් share කරන්නාවූ පෝස්ට් දකිනා විට මෙය අපූරුවට දකිත හැකිය.ඒවායින් බොහොමයක බුද්ධ ධර්මයේ අභිධර්ම කොටස් නැතහොත් අජාන් බ්‍රහ්මවංසෝ හිමියන්ගේ හෝ ඕෂෝගේ දේශනා වලින් උපුටා ගන්නා ලද කොටස් හෝ ක්‍රිෂ්ණ මූර්ති,මහත්මා ගාන්ධි,අබ්දුල් කලාම් වැනි උතුමන්ගේ කියමන් එසේත් නැත්නම් අඩුම ගණනේ කූඹියෝ ටෙලි නාටකයේ ප්‍රධාන නළුවාගේ දෙබස් කණ්ඩ හෝ චෛත්‍යයන් හා බෝගස් යනාදියේ අපූර්ව කලාත්මක පින්තූර සමඟ අසරණ හා පීඩාවට පත් මිනිසුන්ට උදව් කිරීමේ වටිනාකම කියැවෙන තායි කෙටි වීඩියෝ චිත්‍රපට මෙන්ම කළු සුදු භේදයේ තිරශ්චීනභාවය දක්වන කෙටි වීඩියෝ චිත්‍රපට ද “මේවා අනිවාර්යයෙන් බලන්න”යැයි දක්වමින් තම තමන්ගේ බුකි වෝල් එකෙහි ප්‍රදර්ශණය කරති.එපමණක් නොව අසාධ්‍ය රෝගීන්ගේ පින්තූර දමා ඒ අයට සුව වනු පිණිස එම post එක share කිරීම හෝ like කිරීමක් ඉල්ලා සිටිති.
එහෙත් මේ බුදුන් අනුදැන වදාළ දහම වැළඳගත්තාවූ ද,අල්ප වූ ආශාවන් ඇත්තාවූ ද,දානපාරමිතා පුරන්නාවූ ද,පරහිතකාමී වූ ද මේ පිරිසගේ සැබෑ ආකල්පයන් වටහා ගැනීමේ අවස්ථා බොහෝ විට මතුවේ.මොනරාගේ රංගනයේ දී මෙන් තමන්ගේ සැබෑ ස්වරූපය තවත් මහාර්ඝ අවස්ථාවක් රාජිත ඇමතිවරයාගේ කටට වචන ලබාදීමෙන් අප නිර්භීත,ස්වාධීන හා අපක්ෂපාතී ,නොනැමෙන ,රැඩිකල් ජනමාධ්‍යවේදීහු මෙම ජනතාවට ලබාදුන්නෝය.එ් අනුව උතුරේ යුද්ධයේදී මියගිය උතුරේ සියළු දෙනා ත්‍රස්ත්‍රවාදීන් වන බැවින් උන් සැමරීම බරපතල වරදකි.ඔිනෑම ශුද්ධ යුද්ධයකදී මියයන අහිංසක සිවිල් ජනතාව සැමරීමට ඇති අයිතිය පසෙක තබමු. උතුරේ කොටි ලෙස සටන් කළේ ඒ උතුරේ සිටින අසරණ ශ්‍රී ලාංකික දෙමළ දෙමාපියන්ගේ දරුවන් බවද ( කොටි හමුදාවට සෙබළු බඳවා ගැනීමට කොටි නායකයන් ක්‍රියා කළ ආකාරය හා ක්‍රම ක්‍රමයෙන් එකී කොටි සෙබළුන්ට යුද්ධය පිළිබඳ හැඟුණු ආකාරය දැන ගැනීමට අවම වශයෙන් කොටි සංවිධානයේ හිටපු කාන්තා දේශපාලන නායිකා තමලිනී ජෙයක්කුමාරන්ගේ කෘති කියවන්න)උන්ට මියගිය තම දරුවන් සිහිකිරීමේ අයිතියක් ඇති බව නොතකමින් එය මහා විපත්ජනක භයානක ක්‍රියාවක් ලෙස දකුණේ ජනතාවට ඒත්තු ගන්වමින් නැවත වරක් සිංහලයා වනාහි සුළු ජාතික අයිතිවාසිකම් නොතකන,ජාතික සමඟිය යනු අනෙකා තමාට යටත් වී සිටියයුතු යැයි හඟින,දෙමලා හැඩීමට වුව තමාගෙන් අවසර ගතයුතු යැයි සිතන සිංහල දෙමල කොල්ලන්ගෙ කෙල්ලන්ගෙ love ගැන බොරු සිංදු ලියන බොරු චිත්‍රපට තනන දුපත් මානසිකත්වයෙන් නොමිදුණු ගතානුගතික ජාතිවාදී කල්ලියක් බව ලෝකයාට පෙන්නුම් කර හමාරය.
රාජිත ඇමතිවරයා කී ලෙස 1971 කැරැල්ලේදී ඍජුවම සිංහල පොලීසියට පහර දීමෙන්ද, 1989 දී ග්‍රාමසේවකලා,විදුහල්පතිවරු,ගමේ මුදලාලිලා,කලාකරුවන් යනාදීහු මරාදමමින් රාජ්‍ය බලය පැහැරගැනීමට උත්සාහ කළාවූ ද,හමුදාවට අභියෝග කළවිට නිර්දය ලෙස තළා දමනු ලැබූ සිංහල දේශ‍ප්‍රේමී ජවිපෙ කැරලිකරුවන් ද එහි නායකයාද ඉල් මස සැමරුම ලෙසින් පක්ෂ මට්ටමින් සමරන කළ ඔවුන් ත්‍රස්තවාදීන් ද ඒ කෙසේ වුවත් ඔවුන් ද සිහිපත් කිරීමට අයිතියක් ඇත්තේද නැත්තේද යන්න ගැන මේ ඊනියා ජනමාධ්‍යවේදීන්ට දෙගිඩියාවක් නොතිබිණි.
තවද මුස්ලිම් කඩවල කොත්තු වල වඳ පෙති,යට ඇඳුම්වල වඳ ජෙලි ආලේපනය පමණක් නොව උන් වඳ ටොපිද දෙතැයි යන කලබැගෑනිය මෑතකදී දැක්වූ තවත්එ බඳු රංගනයක් වන අතර අාබාධීත කොල්ලෙක් ඇතුළුව දෙපාර්ශවයේම අන්ත ත්‍රස්තවාදීන් කිහිප පොළක් මරා දමා ගනිමින් යන්තම් ඒ මර විපත්තියෙන් ගැලවුණ අතර මෙවැනි case වලදී සිටිය යුතු ගැලපෙනාම කෙනා කෙසේ හෝ ජනාධිපති පුටුවට ගෙන ඒමෙන් පමණක් මෙවැනි උවදුරු වලින් සදහටම මිදිය හැකි බවද ඔවුන්ගේ ඒකායන විශ්වාසයයි.
සිංහල අළුත් අවුරුද්ද බොරු හිලකි .
ජන සමාජය කෘෂි ආර්ථිකය හා බැඳී සිටි එකල අළුත් අවුරුද්දට තේරුමක් තිබුණි.මක්නිසාද යත් මෙය දැඩි වෙහෙසකාරී හා ගලක් හිසමත තබා සිටින්නාක් මෙන් වූ දැඩි පීඩාකාරී විඩාවකින් පෙළෙන්නට සිදුවූ වකවානුවක් හමාර වී උදාවන්නක් හෙයිනි. වර්ෂා රටාවට අනුගත වෙමින්ද, පරිසර සාධක හා පොරබැද, පුරන් කොටා; සමහර විට දෙපාරක් , කැට පෙරළා,මඩ තියා නියර බැඳ, ලියදි වෙන් කර ,පෝරූ ගා ,බිජු වපුරා ඉනික්බිතිව දැන් සිහින් සුළඟේ තාලයට නැටවෙන පැලපත ගොයම මතුවූ කළ සැබවින්ම සැනසීමකි. හා! දැන් ඉතින් සාර සුබාවට සැරසී කාරිය කුඹුර පැත්තේ ඉඳහිට රවුමක් කැරකී ආවත් ඇතිය.ඉතින් මෙකල ගොවියාට නිවාඩු ඉස්පාසුවක් ඇත්තේය.මෙතෙක් නොකළාවූ ගෙදරදොර අඩු පාඩු බැලීමට,අම්මාට , අප්පුච්චාට , නැන්දාට , මාමාට ඉටු කළ යුතු යුතුකම් අතපසු වී ඇත්නම් ඒවා ගැන සොයා බැලීමට,දුරු රට ඉන්නා ඥාති හිතමිත්‍රාදීන් සමඟ පයිරුපාසානම් පවත්වා ගැනීමට මේ සුදුසුම කාලයයි.
එහෙත් නුතනයේ සේවා කර්මාන්තයේ යෙදී සිටින සේවා කම්කරුවන්ට මේ කාලය වැදගත්වේද?එවුන්ට එබඳු නිස්කලංකුවේ සිටීමට කාලයක් තිබේද?ඔවුන්ට මේ කාල සීමාව හා අවුරුද්දේ අනෙක් දවස් අතර කවර වෙනසක් තිබේද? හැබෑවටම වෙනසකට ඇත්තේ සිංහල අළුත් අවුරුද්ද නාමයෙන් ඉස්කෝල නිවාඩු දී තිබීමත්,සේවා කම්කරුවන්ට ආණ්ඩුව ගානේ දවස් දෙකක් රජයේ නිවාඩු ලබා දී තිබීමත්ය.(අනෙක් දවස් වල වැඩ නොකරත් රස්සාවට යන්ට එපායැ,අප්පා!) ඉතින් අප පුරුදු වී සිටින්නේ වඳුරාගෙන් පැවත එන කාලයේ තිබී දැනට කශේරුකාවේ ශේෂව පවතින්නාවු නැටි කෑල්ල මෙන් ,මොකට තිබෙන්නේ දැයි නොදැන එනමුත් තිබෙනා නිසා ඒ හා ගණුදෙනු කිරීමට වෑයම් කිරීමටයි.එබැවින් ඒනිසා කිරිබත්,අච්චාරු,කැවුම් ,කොකිස් යනාදි දකුණු ඉන්දීය, පෘතුගීසී,ඕලන්ද කෑම පමණක් නොව දැන් දැන් ෆයිඩ් රයිස් වැනි චීන කෑම කමින්ද,තේ හා ගල් අරක්කු බොමින් ද ;අලියාට ඇහැ තැබීම,ලිස්සන ගහේ නැඟීම,කොට්ටා පොර ගැසීම,බනිස් කෑම,අවුරුදු කුමර කුමරියෝ තේරීම වැනි වෙනත් සංස්කෘතික සමාජයන්ගෙන් අහුලා ගත්තාවූ විවිධ ක්‍රියාකාරකම් අපේ ජාතික අංග ලෙස හුවාපාමින් අගේ වඩමින් නියැලෙමු.ඒ හැරෙන්නෙට රතිඥ්ඥාද පත්තු කරමු. කෙසේ වුවත් මේ අභූත සිතුවිලි වලින් මනාව ප්‍රයෝජනයට ගන්නේ වෙළෙන්දායි.ඔහු මේ සිංහල මනාව තොරොම්බල් කරයි.මේ නිසා මාස්පතාම අළුත් රෙදි පිළි මිළඳී ගැනීම සිදුකලත් කවදාවත් රෙදි නෑදු ගණනට අපේ උදවිය රෙදි කඩවල පොරකයි.ඉලෙක්ට්‍රොනික උපාංග හා අළුත් අවුරුද්ද සමඟ ඇති සම්බන්ධය කුමක්දැයි වටහා ගත නොහැකි නමුත් වෙළෙන්දා අළුත් ප්‍රමෝෂන් කැම්පෙයින් හඳුන්වා දෙයි:අප ද ණයවී ගෙවීමේ ක්‍රමයට ඒවා ගෙනයත්!ප්ලාස්ටික් බඩු වලටත් ,ෆ්ලෝ ටයිල් වලටත් මාර ඉල්ලුමක් ඇත්තේ ඒ හා සිංහල අවුරුද්ද හා තදනතර ආත්මීය බැඳීමක් ඇතිසේය!
අළුත් අවුරුද්දේ සම්බන්ධතා අළුත් වෙනවා යැයි කිවුවාට අඩු ගණනේ අල්ලපු වැටේ සිටින එකාවත් සමඟ අපේ සබඳතාවන්හි කඩතොළු අළුත්වැඩියා කරගැනීමට තරම් මෙම වත්මනෙහි පවතින අළුත් අවුරුදු සාධකය බරසාර නොවේ.(ඇත්තටම සේවා කම්කරුවාට මොන සමාජ සබඳතා ද ?) බොහෝ ඉඩකඩ ඇත්තේ තිබෙන සබඳතාවත් පළුදුවීමට කාරණා කටයුතු සිදුවීමයි.
“අපට ඩිස්ටර්බ් වෙනවා කියලා පොඩ්ඩක් වත් හිතන්නේ නැතිවයි අර ගොල්ලා පාටි දාලා ගෝසා කළේ”
කෝ! අපි ගියාට උන් අපේ ගෙවල්වල ආවද? බලමුකෝ ඊළඟ සැරේ !
නමුත් මේ සිංහල අළුත් අවුරුද්දයි!
සැ.යු. -මේ සේවා කම්කරු ගණයට දොස්තර ,ඉංජිනේරු,නීතීඥ,ගුරුවරු,පරිපාලන සේවකයන් ඇතුළු වැටුප් ලබන සියළු රජයේ හා පුද්ගලික අංශයේ සේවක සේවිකාවන් ඇතුළත් වේ.
මට හමුවූ ජාතික වීරයෝ-1
-
වීරයා 1
නම ජගත්. රැකියාව දවල්ට ත්‍රීවිලරයකින් හා ලෑන්ඩ් මාස්ටරයකින් හයර් යෑම හා රාත්‍රියට එම ත්‍රීවිලරයේම ජංගම ඉඳිආප්ප විකිනීමක් සිදුකිරීම.තිතට මත තබන්නෙකි.ජාතිවාදී කලබලය ඇවිළුනු පසුගිය දවසක ඔහුගේ ත්‍රීවීලරයේ ගමනක් යමින් සිටින අතර කතාබහට වැටුනෙමි.
“තම්බින්ට අපේ රට ඇතුලේ නටන්න ඉඩදෙන්න නරකයි.දැන් හැම තැනක්ම උන් අල්ලගෙන.ඒ මදිවට අපේ කරේ නගින්නයි හදන්නේ.පේනවනේ උන් උඩගිය තරම.දෙන්න ඔින උන්ට දෙමළට දුන්න වගේ………………”
මේ කතාබහට සවන්දෙන අතර මට සිහිපත් වූයේ ජගත්ගේ බිරිය දැන් වසර ගණනක් තිස්සේ ඩුබායි හි ගෘහසේවිකාවක් ලෙස රැකියාවේ යෙදෙන බවයි.ජගත්ගේ ත්‍රීවිලරයේ පිටුපස “හප්පන්න එපා, ණය වෙලයි ගත්තේ” ,”සුදු මුහුණයි,හුරතලයයි හරි අවදානම්” යනාදි වශයෙන් සටහන් කර තිබුණද හැබෑවටම ඒ සඳහා සල්ලි එවන ලද්දේ ජගත්ගේ පවුල වන නන්දනී විසින් බව මම හොඳාකරවම දනිමි.බීගෙන නාලාගිරියා සේ දඟලාගෙන එන තම මිනිහාට යටනොවන ගැහැණියක වන නන්දනී තමා දුක් මහන්සි වී උපයා ගන්නා මුදල් ප්‍රයෝජනවත් සේ අයෝජනය වන ආකාරය පිළිබඳ මනා සැලකිල්ලක් දක්වයි.
ජගත්ගේ කතාබහට සවන්දෙමින් සිටි අවසානයේ මෙසේ ඇසුවෙමි.”නන්දනී මේ සැරේ ගිය තැනත් බොහොම හොඳයි කියලා කියනවා නේද?”
ලෝක අණ්ඩපාලයෙකු වන ජගත් මගේ කතාවේ යටි අදහස වහා තේරුම් ගත්තේය. “ඕ!ඒ වුනාට එහේ ඉන්න එවුනුයි මෙහේ ඉන්න එවුනුයි වෙනස් “
වීරයා 2
නම සමරසේකර.විද්‍යා උපාධිධාරියෙකි.දිස්ත්‍රික් පදනම යටතේ දුශ්කර කලාපයක ගුරු පත්වීමක් ලබා සිටී.පත්වීම ලබා මාසයක් ඉක්මයෑමටත් පෙර පෞද්ගලික ටියුෂන් පංතියක් පටන්ගත් අතර දැන් වඩාත්ම අවධානය යොමුකර ඇත්තේ එය දියුණුකර ගැනීම පිණිසය.ඉඳහිට ටිකක් බොයි.මෙම ගුරු පත්වීම ලැබීමට පෙර පෞද්ගලික අංශයේ ආයතන ගණනාවක රැකියා සඳහා සඳහා සම්මුඛ පරීක්ෂණයන්ට පෙනී සිටි නමුදු ඔහු කියන ආකාරයට එම ආයතන තුළ පැවති සිංහල මහජාතියට ඇති කැපිල්ල නිසා එම අවස්ථා අතරින් බොහොමයක්ම ඔහුට නොලැබුණු බවයි.ඒ ඇතැම් ආයතන තුළ එකී රැකියා අවස්ථාව ලැබු ඔහු දන්නා හඳුනන මුස්ලිම් එවුන් ද සිටී.මේ අකටයුත්ත ගැන ඔහු කලකිරී ඇත.ඒ අතරම තමාගේ IT ෆීල්ඩ් එකේ දැනීම office package එකට පමණක් සීමා වන බවට පිළිගන්නා අතර කඩ්ඩ හදාගන්නට තවමත් බැරි වූ බවත් පවසයි.
වීරයා 3
නම නයනා.ගම නුවර.උසස් පෙළ දක්වා ඉගෙන ගත් නමුත් උසස් පෙළ සමත් කරගන්නට නොහැකි ඇත.සාමාන්‍ය පෙළෙන් පසුව මිතුරියකගේ මාර්ගයෙන් “හනීෆා ෂූ මාට් ” හි සාප්පු සේවිකාවක් ලෙස වසර ගණනාවක් සේවය කළ අතර විවාහයෙන් පසුව රැකියාවට නොගියාය. ඈ බැන්දේ සිල්ලර කඩ මුදලාලි කෙනෙකි.ඒ කඩය දෙස බැලුවිට පෙනීයන්නේ දියුණුවකට වඩා එකතැන ඔහේ පවතින්නක් බවයි.නයනාගේ කඩේ වැඩ කටයුතු වලදී (උදා:චෙක් හිරවීමක්,සිංහල අවුරුදු කාලෙට-නත්තලට බඩුගෙන ඒමට ප්‍රමාණවත් මුදලක් තම අත නොමැති වීටදී ) අතමාරුවක් ඉල්ලාගැනීමට නයනා නොපැකිලව යන්නේ තම පැරණි ස්වාමියා වූ හනීෆා මුදලාලි වෙතටය.ඇයගේ මතයේ හැටියට බොස් ඉතා ගුණයහපත් මනුෂ්‍යයෙකි.තමන්ගේ අය අතරවත් එවැනි උණුවන හදක් ඇති අය නැත.එහෙත් මෑතක සිට තම්බි පළාතේ බිස්නස් ලයින් එක අල්ලාගෙන සිටීම ගැන දැඩි කෝපයෙන් පසුවන අතර හන්දියේ නව සුපර් මාර්කට් එක පමණක් නොව “Lovers”,”Fashion Bug ” යනාදි කඩද වර්ජනය කළ යුතු බව කියන්නීය.
වීරයා 4
නම පුලචිතා. සහකාර අධ්‍යාපන අධ්‍යක්ෂවරියෙකි.කණ්ණාඩි දමයි.අවිවාහකයි.පිටරට සංචාරය කර ඇත.ඇය පවසන ආකාරයට අෑ රැඩිකල් මතවාදයන් දරන්නියකි.උදාහරණ වශයෙන් ඇය පවසන්නේ අපේ ගැහැණු ගෘහසේවිකාවන් වශයෙන් මැදපෙරදිගට පැටවීම වහාම අවසන් කළයුතු කාර්යයකි.ඒ වෙනුවට අප කළයුත්තේ වර්තමාන ලෝකය හා පෙරට යමින් තොරතුරු තාක්ෂණ දැනුමින් බිම් මට්ටමේ සිට අප ජනයා සන්නද්ධ කර ඉන්දියානුවන් කරන්නාසේ එම IT සේවා සපයන්නන් ඔස්සේ විදේශ ශ්‍රමික බලවේගයක් ගොඩනැඟිය යුතු බවයි.ඉතින් ඒ සඳහා වූ IT දැනුමක් මුළු මහත් සමාජය තුළ විසුරුවා හැරීම සඳහා කවරනම් වැඩපිළිවෙලක් ,කෙසේ සකස් විය යුතුද? යන පැණය නැඟු විට ඇය කියා සිටියේ එ් පිළිබඳ මේ අවස්ථාවේ පැහැදිලිව ප්‍රකාශ කළ නොහැකි නමුත් එවැනි වැඩපිළිවෙලක කඩිනම් අවශ්‍යතාවක් පවතින බවයි. එහෙත් පාසල් ළමුන්ට ටැබ් පරිගණක ලබා දීම නොකළ යුතුව පවතින්නක් ලෙස තරයේ කියා සිටින අතර එය නතර වීම ගැන බලවත් සේ සතුටට පත්ව සිටින්නීය.
අබේරත්න,කිලුටු කුමාරි හා මම (අවසාන කොටස)
මාලනී නම් වූ ,අබේරත්නගේ බිරිඳ අප මිතුරන්ගේ සැදෑවරු කථාබහේදී ජනප්‍රිය මාතෘකාවක් බවට පත්වූ අතර අප විසින් ඇය “කිලුටු කුමාරි” යන අන්වර්ථ නාමයෙන් හඳුන්වනු ලැබුවාය. ළමයෙකුගේ මෙන් වටකුරු ඇස්,සිනිඳු කන්පෙති හා කුඩා දෙතොල් සහිත පියකරු මුහුණක් ඇයට තිබුණද ඇය ඇද පැළඳ සිටි ඇඳුම්වල මෙන්ම ගතෙහි තිබූ අපිරිසිදු ස්වභාවය පෙනුම නිසා අප මිතුරෝ එලෙසින් ඇයට නම් පටබැඳීමට හේතු විය.උදෑසන දත කට මැද මුහුණ හා වැලමිට දක්වා අත් දෙක සෝදාගැනීමකින් පමණක් අනතුරුව පෙරදා සවස දවසේ වැඩනිමාවෙන් පසුව වැවට ගොස් නාගැනීමෙන් අනතුරුව ඇඳ ගත්තාවූ පරණ ගොමස්කඩයක් බඳු රාත්‍රි ඇඳුමකට සමාන ඇඳුමින්ම මුළු දවසේම කටයුතු වල ඈ නිරතවෙයි. වතුර, දැළි, මඩ, කඳුළු, කෙළ, දහඩිය, කහට, ඉඳුල්, ලේ යනාදි සියළු දෙයම වැකුණු එම වස්ත්‍රය අතරින් වුව ඇයගේ දැඩි තන මෙන්ම ඉඟසුඟ හා මනබඳනා උකුලැති ස්ත්‍රී ලාලිත්‍යයද ප්‍රකට විය.නමුත් අප මිතුරන් සෝපාහාසයෙන් පැවසුවේ “කිළුටුකුමාරි ළඟට ගතෑකි වෙල්ල හැලියේ දාලා තම්බගත්තට පස්සේ ” යනුවෙනි.කෙසේවුවද ඇය හැන්දෑවරුවේ නාගන්නා විට ඇඟ ගෑ රාණි සබන් සුවඳ රාත්‍රී කාලය පුරාම ඇයගේ යන්තම් තෙතැති හිසකෙස් පුරාත්, ඇයගේ ගෙල පිටුපසත් සුවඳ දෙමින් පැවතියේය.තවද ආරක්ෂක සේවාවේ නිලධාරීන් ඇතුළුව යම් යම් හා පුද්ගලයන් ඇය කෙරේ ආකර්ෂණව සිටියේ යැයි පැවසුණු අතර කවර කාරණයක් උදෙසා වුවද එකී පුද්ගලයන් ද බොහෝ විට අබේරත්නගේ නිවසේ ගැවසෙනු දැකීම මටද හුරුපුරුදු කාරණයක් විය.
මේ සියල්ල මධ්‍යයේ නාමල්තැන්නේ අපි ගතකළේ යක්ෂයාගේ දත් තිස්දෙක අතරේ ගතකරන්නාක් වැනි ජීවිතයක් යැයි කිවහැකිය.මෙගම හා බාහිර සබඳතා පවත්වා ගත හැකි අයුරින් ත්‍රිකුණාමලයට හා අනුරාධපුරයට යෑමට බස් රථ ගමන් කළේ එක් ගමන්වාරයක් පමණි.හවස හය වන විට පමණ ප්‍රදේශයට පිවිසෙන මාර්ගය වසා දමන අතර උදෑසන ගමනාගමනය සඳහා මාර්ගය විවෘත කරනු ලැබුවේ හමුදා පිකට් එකකින් හෙවත් මාර්ගය දෙපස හමුදා සෝදිසි කිරීමකින් පසුව නියමිත ස්ථානයන්හි රැකවල් තරකිරීමෙන් පසුවය.ඇතැම් දිනවල මෙම හමුදා කණ්ඩායම් ඉලක්ක කර ප්‍රහාර එල්ල වන අතර එහිදී තත්වය යථා තත්වයට පත්වන තුරු මාර්ගය විවෘත කිරීම බොහෝ ප්‍රමාද වේ.මාර්ගය වසා දැමීමෙන් පසුව කිසිදු වැසියෙකුට ගමට ඇතුළුවීම හා පිටවීම කළ නොහැකි වෙයි.එකළ ජංගම දුරකථන භාවිතයක් නොතිබූ අතර දුරකතන රැහැන් පද්ධතියද කොටින් විසින් විනාශ කර තිබූ හෙයින් ස්ථාවර දුරකතන සබඳතාවක්ද මෙහි නොවීය. අපේ සන්නිවේදන අවශ්‍යතා සඳහා පිහිට වූයේ ප්‍රාදේශීය ලේකම් කාර්යාලයේ රේඩියෝ සංඥා මගින් සන්නිවේදනය සිදු කරන්නාවූ දුරකතනයක් පමණි. කොටින් විසින් අවට පිහිටි හමුදා කඳවුරුවලට පහරදී ඒ අසල ගම්මාන වලට කඩා වැදී සැහැසි ලෙස ගම්වැසියන් මරා දැමීම පිළිබඳ තොරතුරු නිබඳව පාහේ ඇසුන අතර ඊළඟ ගොදුර අපි විය හැකියැයි යන බිය නිතරම අප හිත්හි හොල්මන් කළේය.එබඳු පහරදීමක් අද විය හැකිය යන ප්‍රවෘත්තිය බොහෝ විට මෙහි සන්නිවේදනය වූ අතර එවැනි දිනවල අප රැය පහන් කළේ නිවෙස් වලින් පිට කුඩා වන වදුළු හෝ වැව් තාවුල්ල හෝ වෙනත් රක්ෂිතයැයි අප උපකල්පනය කළ තැනකය.මෙබඳු දිනවල රැය පහන් කළේ නිරිවර්ජිතව හෝ අඩ නින්දේ වූ බැවින් මම දහවල් කාලයේ සිහින් ඉතා වේදනා දෙන්නාවූ හිසරදයකින් පෙළෙන්නට වීමි. අඩුම ගණනේ අප උපන් ගම්පළාත්හිදී රාත්‍රියේ ගෙවල් දොරවල් වසාගත් කළ සැනසිල්ලේ නිදාගත්තා නොවේ දැයි කල්පනාවට එද්දී අප ගැන අපටම බලවත් කම්පාවක් ඇතිවිය.කෙසේ නමුත් එවැනි තත්වයක් මැද වුවද හැකිතාක් දුරට එගම්වැසියන් සමඟ ගැවසෙමින්ද,දැනහඳුනාගනිමින්ද,සම්බන්ධතා ගොඩනඟාගනිමින්ද ආතතියකින් තොරව වෙසෙන්නට වෑයම් කළෙමු.
අද දින යෙදෙන මේ ගමනද එබඳු සබඳතාවයක් නිසා යෙදුනක් විය. මා නාමල්තැන්නේදී හඳුනාගත් එගම්වැසි මිතුරෙකුගේ පියාගේ මරණය සැලවීම නිසා සහභාගී වීම සඳහා යන ගමනකි මේ.නාමල්තැන්නේ දී මා හඳුනාගත් මගේ පැරණි මිතුරන් අතර අබේරත්නද මල ගෙදරදී හමුවීම මට සතුට උපදන්නක් විය.නිවාඩු පාඩු තැනක එළිමහනේ මධුවිතක් පානය කරන අතරම අපට කතා කිරීමට බොහෝ දේ විය.විවාහ වීම් ,දරුමල්ලන් ලැබීම්,දරුවන් වැඩිවියට පත්වීම්,රැකියා හෝ ආදායම් තත්වයේ වෙනස්වීම්,වයසට යෑම යනාදි වශයෙන් මේ කාලය තුළ අප ජීවිත බො‍හොසෙයින් වෙනස් වීමකට ලක්කර ඇත.නාමල්තැන්න වුව දැන් ත්‍රස්ත භීෂණයෙන් මුළුමනින්ම නිදහස් වී ඇත. දැන් එතුළ ජීවිතය දකුණේ අන් ප්‍රදේශයක තත්වයට සමානය.
මේ කතාබහ අතරය මා අබේරත්නගේ උරහිසේ වූ කැළල දුටුවේ.මුලින් පිළිවෙලක් නැතිව අත් නවන ලද අත් දිග කමීසයක් ඇද සිටි අබේරත්න ටික වේලාවක් යන විට එය උනා අසල වූ ගසක එල්ලා තැබීය. මා දුටු කැළල මඳක් ගැඹුරු වක්‍රාකාර එකක් විය.
“මොකද්ද අබේරත්න ඔය කැළල”අනෙකුත් මිතුරන් වෙන වෙන මාතෘකා ඔස්සේ කතාබහේ නිරත වන අතරදී මම අබේරත්නගෙන් විමසූවෙමි.
“ආ! මහත්තයා මේ සිද්ධිය ගැන දන්නේ නැහැනේ” යි කියා ඔහු අරක්කු වීදුරුවක් වත් කරගෙන පානය කළේය. “මහත්තයා දෙදාහේ මාර්තු මාසේ මෙහෙන් මාරු වෙලා ගියා කිව්වනේ.ඒ අප්‍රේල් මාසේදී අපේ ගමට කොටි ගැහුවා.මතකනේ අද ගහයි හෙට ගහයි කියලා අපි අනුමාන කරගෙන හිටි විදිය.එදා මට දවල් ඩියුටි තිබුණ දවසක්.මේ කොටි බය නිසා සූදානම් ශරීරෙන් ඉන්න ඕන නිසා වැඩිය බිව්වෙත් නෑ.රෑ එක දෙක විතර වෙන කොට කෑම්ප් එකට ගහන අතරේ උන් කට්ටියක් ගමට පැන්නා.,කිරලුන්ගේ ගෝසාවයි, බල්ලන්ගේ ගෝසාවෙනුයි,වෙඩි සද්දෙන් මෝටාර් සද්දෙන් අපි දැනගත්තා මුන් ගමට පැනපු බව.එතකොට අපේ ගෙදර හිටියේ මමයි, ගෑනියි,ළමයි තුන්දෙනයි.බාලයට වයස මාස ගාණක්.අපි කොටියගෙ තිරිසන්කම දැනගෙන හිටි නිසා මම ආරස්සාවට කටයුතු යොදලයි තිබුණේ.”ඔහු තවත් අරක්කු වීදුරුවක් පුරවා ගති.
“මහත්තයාට මතක ඇතිනේ ඒ දවස්වල අපේ මහගෙදර පිටිපස්සෙන් මම හදපු අළුත් ගෙදර.ඒ දවස් වල කොටි එන ආරංචියට පවුලේ එවුනුත් අරගෙන එහාට මෙහාට වහන්වෙලා ඉදීම ඇති වෙලයි තිබුණේ. අනික උන් අපේ කෙනෙක් අල්ලගෙන වදදීලා මිනිස්සු වහන්වෙලා හිටිය තැනුත් හොයාගෙන මරලා තිබුණා.ඒක නිසා මම කවුරුවත් සැක නොහිතන තැනක් හැංගෙන්න හැදුවා.ඒ ගෙදර කුස්සියේ ලිපට උඩින් දුම් කවුළුව ඇතුළෙ අටුවක් වගේ කොන්ක්‍රීට් ලෑල්ලක් දා ගත්තා.දැන් එදා රෑ කොටි මගේ ගෙදරටත් පැන්නා.ඒ වෙනකොට මම පොඩි එවුනුයි,ගෑනියි ඉනිමං කෑල්ලක් තියලා අර තැනට ගොඩකරවලා,පස්සේ යට ලකුණු මුකුත් නොහිටින්න ලිප ගාව හොඳට හරි ගස්සලා මමත් උඩට නැගලා ඉනිමඟත් උඩට අරගෙනයි හිටියෙ.කොටි පිස්සු බල්ලෝ රැළක් වගේ ගෙට කඩා වැදුණා.ගෙදර කවුරුවත් පේන්න නැතිවෙන කොට උන්ට කේන්තියි.ඒ එක්කම මගේ ග්‍රාමාරක්ෂක නිළ ඇඳුම අහුවුනාම උන්ට තවත් කේන්තියි.උන් ගේ පෙරළ පෙරළා අපිව හෙව්වා.බඩු මුට්ටු පොළවේ ගැහුවා.කුණුහරුපෙන් බැන්නා.”
“ඉතින්?” මම අසා හිටියේ බලවත් විශ්මයෙනි.
“ඉතින්,උන්ගේ මේ කලබැගෑනියට බයවෙලා,නින්ද කැඩිලා ඇහිරිලා හිටිය මාස ගණනේ පොඩි දරුව අඩන්න හැදුවා.එකී ඇඩුවා නම් අපි ඔක්කොම උන්ට අහුවෙනවා. දරුවා හිටියේ ගෑනිගෙ අතේ .මම විගහට ඇගේ කට අතින් තද කරලා වහගත්තා.ගෑනි බය වුනා හුස්ම ගන්න බැරිව දරුවා මැරෙයි කියලා.ඒ වගේම ඒකිගෙ කල්පනාවට එන්න ඇති ඒ දරුවා මගේ නෙමෙයි ඒකි යාළු වෙන මිනිහෙකුගෙයි කියලා මම ඒකිත් එක්ක රණ්ඩු වුන හැටිත්.ඉතින් දරුවගේ කට අතාරින්න කියලා කෙඳිරි ගාලා ඒකී තදින් මගේ උරහිස්ස හපාගෙන හිටියා.”
“මම එහෙමම තිරිසෙනෙක්වත්,මෝඩයෙක්වත් නෙමෙයිනේ මහත්තයෝ.මම දරුවගේ කට තද කරන් හිටියෙ සැරින් සැරේ හුස්ම ගන්න පුළුවන් විදියට ඇඟිලි පොඩ්ඩ පොඩ්ඩ උස් පහත් කර කරයි.අරුන් ගේ ඇතුළේ පෙරළී කරලා අන්තිමේදී සෑහෙන ඈතකට ගියයි කියලා දැනෙන තුරු ගෑනී කිඹුලියක් වගේ මගේ උරිස්ස විකාගෙන ඉන්න වේදනාවත් දරාගෙන මම පොඩි එකී ගැන කල්පනාවෙන් හිටියා.අවදානම නැතිවුනාම ඇගේ කට අතඇරලා ගෑනිට කිව්වා දරුවව හයියෙන් පපුවට තුරුළුකරගෙන නලවා ගන්නෙයි කියලා.”තවත් අරක්කු වීදුරුවක් වක් කරගත් අබේරත්න එය “ග්ලග්” ,“ග්ලග්” හඩින් උගුරු දෙකට බී හමාර කළේය.
“දැන් ඒ දරුවා ලොකු ඇති “මට ඒ දරුවා දැක ගැනීමට සිත්විය.
“ඔව්!දැන් පෝය දෙකකට කළින් එකී මහදිවුල්වැවට කසාද බැන්දා “අබේරත්න පිළිතුරු දුනි.
“එතකොට දැන් අබේගෙ පවුලට කොහොමද?”
“එයා දැන් අවුරුද්දකට විතර උඩදි වකුගඩු අමාරුවෙන් මළා” අබේරත්න තුවාල කැළල අතගාමින් මඳ වේලාවක් සිට පිළිතුරු දුන්නේය.
මම අරක්කු වීදුරුවක් පුරවා ගත්තෙමි෴
මගේ කොළය 